دکتر علی جعفری متخصص مغز و اعصاب

ناهنجاری های شریانی وریدی (AVMs) نقایصی در سیستم عروقی هستند که شاملگره خوردن رگهای طبیعی(nidus) است که در آن شریان های تغذیه کننده مستقیماً به یک شبکه تخلیه وریدی و بدون قرارگیری بستر مویرگی متصل می شوند. شریان ها خون غنی از اکسیژن را از قلب به بقیه بافت ها و سلول های بدن می برند. سیاهرگ ها خون کم اکسیژن را به ریه ها و قلب باز می گرداند. مویرگ ها شریان ها و سیاهرگ ها را به هم متصل می کنند. وجود یک AVM این فرآیند چرخه‌ای حیاتی را مختل می‌کند و باعث در هم پیچیده شدن شریان‌ها و وریدهایی می‌شود که بدون حضور مویرگ‌ها به یکدیگر متصل می‌شوند (19).

AVM می تواند در هر جایی از بدن رخ دهد، اما AVM های مغزی و نخاعی هنگام خونریزی خطرات قابل توجهی دارند. از آنجایی که مغز و رگ های خونی آن در طول رشد جنینی با هم تشکیل می شوند، تشکیل غیر طبیعی عروق خونی اغلب با بافت غیر طبیعی مغز همراه است. اطلاعات کمی در مورد علت AVM مغز وجود دارد. علت ایجاد AVMهای مغزی مورد بحث است، اگرچه به احتمال زیاد چند عاملی است، با دستکاری ژنتیکی و تحریک رگ زایی(فرآیند فیزیولوژیکی که از طریق آن عروق خونی جدید از عروق از قبل موجود تشکیل می شود) که به نظر می رسد در طول توسعه AVM نقش دارند. برخی معتقدند که AVM ها در رحم رشد می کنند، در حالی که برخی دیگر از یک واکنش آنژیوپاتیک، به دنبال یکروداد ایسکمیک مغزی یا خونریزی دهنده (زیر انواع سکته مغزی) به عنوان یک عامل اولیه در توسعه آنها حمایت می کنند (1).

علت AVM های مغزی مشخص نیست و بسیاری معتقدند که مادرزادی هستند.

تقریباً 50? از بیماران در ابتدا با خونریزی مراجعه می کنند. اغلب بیماران مبتلا به AVM هیچ علامتی را تجربه نمی کنند و AVM های آنها فقط به صورت اتفاقی، معمولاً در طی کالبد شکافی یا در طول درمان یک اختلال نامرتبط کشف می شود. نسبت بیماران مبتلا به AVM های پاره نشده در سه دهه گذشته با بهبود تصویربرداری غیرتهاجمی تقریباً دو برابر شده است. حدود 12 درصد از افراد مبتلا به AVM علائم متفاوتی را در شدت تجربه می کنند. AVM ها می توانند بافت مغز اطراف را تحریک کرده و باعث تشنج یا سردرد شوند. هر یک از علائم زیر ممکن است رخ دهد:

• تشنج، شروع جدید
• ضعف یا فلج عضلانی
• از دست دادن هماهنگی
• مشکلات در انجام وظایف سازمانی
• سرگیجه
• سردرد
• اختلالات بینایی
• مشکلات زبان
• احساسات غیر طبیعی مانند بی حسی، گزگز یا درد خود به خود
• کمبود حافظه
• سردرگمی ذهنی
• توهمات
• زوال عقل

به طور سنتی، نرخ پارگی سالانه 4? برای AVM های مغز، بر اساس مطالعه ای بر روی تاریخچه طبیعی AVM های علامت دار ذکر می شود. این مطالعه همچنین شامل AVMهایی بود که قبلاً پاره شده بودند. یک کارآزمایی تصادفی اخیر در مورد ناهنجاری های شریانی وریدی مغز پاره نشده  نرخ پارگی خود به خودی پایین 2.2 درصد در سال را گزارش می دهد. سال برای AVM های پاره نشده. 5،6 خطر خونریزی پس از پارگی افزایش می یابد و در طول سال اول به 6-8 درصد می رسد و سپس به مقادیر اولیه ذکر شده کاهش می یابد.

ویژگی های AVM مرتبط با خطر نسبتاً بالاتر خونریزی / خونریزی مجدد عبارتند از (6، 8):

• هنگامی که AVM مغز با خونریزی تظاهر می کند
• زمانی که دارای زهکشی وریدی عمیق باشد
• زمانی که با آنوریسم یا
• هنگامی که در یک مکان عمیق است.