جراحی برای کرانیوفارنژیوم
هدف از جراحی برای کرانیوفارنژیوم برداشتن تا حد امکان از تومور بدون آسیب رساندن به ساختارهای مجاور یا ایجاد آسیب عصبی است. با این حال، در بسیاری از بیماران، تومور قبلاً یا به زودی به عملکرد هیپوفیز آسیب رسانده است، در این صورت جراح ممکن است تصمیم به برداشتن غده هیپوفیز و ساقه به منظور درمان تومور برای جلوگیری از احتمال عود کند. تمام هورمون های ساخته شده توسط غده هیپوفیز را می توان با داروها جایگزین کرد و فرد می تواند بدون عملکرد غده هیپوفیز یک زندگی طبیعی سالم داشته باشد. جراحی به دلیل حمله تومور به بافت سالم مغز پیچیده است - برداشتن کل تومور ممکن است باعث آسیب دائمی شود، اما باقی ماندن بخشی از تومور خطر عود تومور را افزایش می دهد. تصمیم در مورد بهترین اهداف جراحی باید توسط بیمار گرفته شود.برای ارتباط با بهترین جراح تومور مغزی در تهران اینجا کلیک کنید
این جراحی ممکن است جراحی باز باشد که در آن جراح مغز و اعصاب بخشی از جمجمه را برای دسترسی به تومور برمیدارد، یا یک جراحی آندوسکوپی کمتر تهاجمی که در آن جراح از طریق بینی به تومور نزدیک میشود که رایجترین روشی است که در اکثر مراکز اصلی استفاده میشود. ویل کورنل یکی از اولین مراکزی بود که از این رویکرد استفاده کرد و اکنون تقریباً از هر مرکز دیگری در جهان تجربه بیشتری دارد. اینکه آیا بیمار کاندید مناسبی برای جراحی اندونازال کم تهاجمی است یا خیر، بستگی به محل و اندازه تومور و همچنین تجربه و مهارت جراح مغز و اعصاب دارد. در برخی شرایط می توان جراحی آندوسکوپی را از طریق سوراخ کوچکی در بالای سر انجام داد تا کیست های بزرگ را که گاهی با کرانیوفارنژیوم همراه است، تخلیه کند. جراحان مغز و اعصاب با آموزش پیشرفته در تکنیکهای آندوسکوپی بهترین شرایط را برای انجام این روشها دارند.
اگر تومور را نتوان به طور کامل در طول جراحی برداشت، بیمار ممکن است پرتودرمانی را به عنوان پیگیری برای از بین بردن سلول های تومور باقی مانده برای کمک به جلوگیری از عود انجام دهد. شناخته شده است که تابش اثرات طولانی مدت بر رشد و تکامل دارد، بنابراین بهترین انتخاب برای کودکان نیست (اگرچه گاهی اوقات ممکن است ضروری باشد).
برخی از کرانیوفارنژیوم ها ممکن است با استفاده از جراحی رادیویی استریوتاکتیک (SRS) درمان شوند. رادیوسرجری استریوتاکتیک که معمولاً به عنوان چاقوی گاما یا سایبرنایف شناخته میشود، جراحی به معنای متعارف نیست، بلکه از پرتوهای بسیار متمرکز پرتو برای از بین بردن تومور استفاده میکند.
اگر بتوان تومور را به طور کامل حذف کرد، شانس درمان کامل بسیار خوب است. بیماران ممکن است پس از جراحی نیاز به درمان های هورمونی طولانی مدت داشته باشند، اما اکثر آنها پس از درمان به زندگی کامل و فعال باز می گردند. در برخی موارد، برخی نقایص عصبی ناشی از تومور یا جراحی برای برداشتن آن وجود خواهد داشت.
از آنجایی که کرانیوفارنژیوم ممکن است پس از درمان مجدداً رشد کند، بیماران MRI یا سیتی اسکنهای مداوم برای مراقبت از بازگشت تومور خواهند داشت. اگر عود وجود داشته باشد، به احتمال زیاد در دو سال اول پس از جراحی اتفاق می افتد.